Natuurlijke muur van diverse materialen
Voor deze klus moest ik een muur maken die bijdraagt aan biodiversiteit en duurzaamheid. Mijn creativiteit sloeg meteen op hol. Ik dacht aan een groene muur, een plek voor nestkastjes, insectenhotels en dat alles gecombineerd met organische vormen. Ik wilde hiervoor een mix maken van bakstenen, zwerfkeien en oude gres- en terracotta afwateringsbuizen. Om er een groene muur van te maken heb ik me verdiept in de oude metseltechnieken, zoals dat in de middeleeuwen gedaan werd. Op de stadswal van Zaltbommel groeien allemaal verschillende inheemse muurplanten die op moderne gemetselde muren niet meer voorkomen. Op deze muur wilde ik ervoor zorgen dat al die planten wel een kans zouden krijgen.
Alles begint met het graven van een fundering.
Op de grens van waar de fundering moest komen stonden twee boomstronken, en de kleigrond was keihard dus alleen een schep was niet voldoende. Tijd voor het zwaardere werk!
Toen het gat diep genoeg was kon het beton gestort worden en de eerste lagen baksteen gemetseld worden.
Uiteraard goed op blijven letten of alles waterpas is en haaks.
Eenmaal boven het maaiveld, ben ik begonnen met de ‘middeleeuwse’ mortel verhouding. Omdat ik wilde dat er planten op konden groeien mocht er geen cement toegevoegd worden. Dit is namelijk veel te hard en dicht. Ik gebruikte speciale duurzame kalk, daarbij zand en water. Om de voeg nog wat meer poreus te maken voor de wortels, heb ik ook nog 10% tuinaarde toegevoegd. Dit bevat organisch materiaal wat langzaam vergaat waar dan wortels zich kunnen hechten.
De uitdaging zat hem in de verschillende materialen en verschillende groottes van de bakstenen, keien en terracotta buizen. Hierdoor moest je extra goed opletten dat alles haaks recht bleef.
Doordat er geen cement in de mortel zit, duurde het een stuk langer voordat de muur helemaal uitgehard was. Tijdens de bouw en nog ruim twee weken daarna moest hij beschermd worden tegen regen en al te veel zon.
Het was echt een klus waarbij de muur en de verdeling van stenen ter plekke ontstond. Een vooraf uitgedacht plan kon bijna niet, omdat je met zoveel verschillende vormen te maken had.
Het blijft een mooi proces om te zien hoe de keien en kiezelstenen eerst helemaal verstopt zijn in de verse metselmortel.
Als je de voegen vervolgens uit gaat krabben komt alles weer mooi tevoorschijn.
Toen de muur helemaal op hoogte was, was dit een resultaat waar ik wel trots op was.
Nadat het zand was afgevoerd en de lantaarn aangesloten was het pas echt een plaatje.
Inmiddels zoeken de eerste planten zich voorzichtig een weg en zijn er al een paar gresbuizen gevuld met hotels voor de solitaire bijen. Het komende voorjaar zal laten zien of alles echt doorzet.
